مبحث سوم ـ «داده پیام» مطمئن
فصل اول- امضاء و سابقه الکترونیکی مطمئن
ماده 10 امضای الکترونیکی مطمئن باید دارای شرایط زیر باشد:
الف ـ نسبت به امضاء کننده منحصر به فرد باشد.
ب ـ هویت امضاء کنندهی «داده پیام» را معلوم نماید.
ج ـ به وسیلهی امضاء کننده و یا تحت ارادهی انحصاری وی صادر شده باشد.
د ـ به نحوی به یک «داده پیام» متصل شود که هر تغییری در آن «داده پیام» قابل تشخیص و کشف باشد.
ماده 11 سابقه الکترونیکی مطمئن عبارت از «داده پیام»ای است که با رعایت شرایط یک سیستم اطلاعاتی مطمئن ذخیره شده و به هنگام لزوم در دسترس و قابل درک است.
فصل دوم ـ پذیرش، ارزش اثباتی و آثار سابقه و امضای الکترونیکی مطمئن
ماده 12 اسناد و ادلهی اثبات دعوی ممکن است به صورت داده پیام بوده و درهیچ محکمه یا ادارهی دولتی نمیتوان براساس قواعد ادلهی موجود، ارزش اثباتی «داده پیام» را صرفاً به دلیل شکل و قالب آن رد کرد.
ماده 13 به طور کلی، ارزش اثباتی «داده پیام»ها با توجه به عوامل مطمئنه از جمله تناسب روشهای ایمنی به کار گرفته شده با موضوع و منظور مبادلهی «داده پیام» تعیین میشود.
ماده 14 کلیهی «داده پیام» هائی که به طریق مطمئن ایجاد ونگهداری شده اند از حیق محتویات و امضای مندرج در آن، تعهدات طرفین یا طرفی که تعهد کرده و کلیهی اشخاصی که قائم مقام قانونی آنان محسوب میشوند، اجرای مفاد آن و سایر آثار در حکم سناد معتبر و قابل استناد در مراجع قضائی و حقوقی است.
ماده 15 نسبت به «داده پیام» مطمئن، سوابق الکترونیکی و امضای الکترونیکی مطمئن انکار و تردید مسموع نیست و تنها میتوان ادعای جعلیت به «داده پیام» مزبور وارد و یا ثابت نمود که «داده پیام» مزبور به جهتی از جهات قانونی از اعتبار افتاده است.
ماده 16 هر «داده پیام»ی که توسط شخص ثالث مطابق با شرایط ماده (11) این قانون ثبت و نگهداری میشود، مقرون به صحت است.